جاودانگی نهضت حسینی
اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهی، یاد
نهضت حسینی برای همیشه جاودانه شد و این کار پایه‌گذاری گردید. اگر بازماندگان
شهدا و صاحبان اصلی، در حوادث گوناگون ـ از قبیل شهادت حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام)
در عاشورا ـ به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسل های بعد، از دستاورد شهادت
استفاده‌ی زیادی نخواهند برد.
درسی که اربعین به ما میدهد، این است که باید یاد حقیقت و خاطره‌ی
شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه داشت.
خود این حرکت عظیم یک جمعی از مسلمان ها - البتّه مخصوص شیعه نبود، سنّی‌ها هم بودند - که در دنیا انعکاس پیدا کرد، تعظیم کردند؛ تجلیل کردند؛ اربعین را بزرگترین گردهمایی عالم به حساب آوردند؛ چه کسانی؟ آنهایی که دارند مسائل اسلامی را رصد می کنند.
این راه را دشمنان اسلام و دشمنان اهل‌بیت به خیال خود مسدود کرده بودند. ببینید چه حرکت عظیمی اتّفاق افتاد! وقتی حتّی جسم ها در کنار هم قرار میگیرد، این‌جور انعکاس پیدا میکند. اگر ما با هم باشیم، کشورهای اسلامی، ملّت های مسلمان - سنّی و شیعه و فِرَق مختلف تسنّن و تشیّع - با یکدیگر دل هایشان صاف باشد، نسبت به یکدیگر سوءظن نداشته باشند، سوء نیّت نداشته باشند، به یکدیگر اهانت نکنند، ببینید در دنیا چه اتّفاقی خواهد افتاد؛ چه عزّتی برای اسلام درست خواهد شد! وحدت؛ وحدت.
شروع جاذبه ى مغناطیس حسینى، در روز اربعین است. جابربن عبداللَّه را از مدینه بلند مى کند و به کربلا مى کشد. این، همان مغناطیسى است که امروز هم با گذشت قرن هاى متمادى، در دل من و شماست. کسانى که معرفت به اهل بیت دارند، عشق و شور به کربلا همیشه در دلشان زنده است. این از آن روز شروع شده است. عشق به تربت حسینى و به مرقد سرور شهیدان - سیدالشهداء.
مردم به ساحت سیّد الشهداء (علیه الصّلاة والسّلام) واقعاً اظهار ارادت می کنند ؛ این معرفت و این محبت، برای ما، برای ملّت ما افتخار است.
